MOOG

تاریخچه شرکت Moog Music

شرکت Moog Music یک شرکت سینتی سایزر آمریکایی است که در اشویل، کارولینای شمالی مستقر است. این شرکت در سال 1953 میلادی با نام R. A. Moog Co. توسط رابرت موگ و پدرش تاسیس شد و در سال 1972 نام آن را به Moog Music تغییر دادند. اینسترومنت‌های اولیه آن شامل سینتی سایزر Moog (اولین سینتی سایزر تجاری) و پس از آن Minimoog در سال 1970 بود که هر دو ابزار الکترونیکی بسیار تاثیرگذار بودند.

در سال 1973 میلادی، پس از رکود اقتصادی، رابرت موگ شرکت Moog Music را به Norlin Musical Instruments فروخت و تا سال 1977 در آنجا به عنوان طراح فعالیت داشت. در سال 1978، او یک شرکت جدید به اسم Big Briar تاسیس کرد.

Moog Music در سال 1987 اعلام ورشکستگی کرد و علامت تجاری Moog Music را در سال 2002 به رابرت موگ برگرداند؛ زمانی که Big Briar با نام Moog Music فعالیت خود را مجددا شروع کرد. inMusic در ژوئن 2023، شرکت Moog Music را خرید. Moog Music همچنین Moogfest را مدیریت میکند.

از سال 1953 تا 1971 میلادی: R. A. Moog، ترمینز و سینت سایزر Moog

رابرت موگ در سن 19 سالگی به همراه پدرش در سال 1953 شرکت R. A. Moog را تاسیس کرد. در سال 1963، آقای موگ پس از اینکه Deutsch ترمینی را به دنبال طراحی Moog ساخت، آهنگسازی تجربی Herbert Deutsch، را در یک کنفرانس آموزش موسیقی در روچستر، نیویورک ملاقات کرد. با کمک و پیشنهادات دویچ و سایر نوازندگان، موگ یکی که از مهمترین تجهیزات استودیویی یعنی سینتی سایزر Moog را ساخت که اولین سینت سایزر کنترل شده همراه با ولتاژ و با استفاده از کیبورد بود. در سال 1967 شرکت موگ به شرکتی بزرگ تبدیل شد و به فروش کیت‌های ترمین ادامه داد، اما فروش آن عمدتا بر فروش سیستم‌های سینتی سایزر ماژولار موگ متمرکز بود. اگرچه صدای تولید شده توسط سینتی سایزر Moog با کمک موفقیت آلبوم Switched-On Bach به سرعت تبدیل به یک سمبل شده بود، اما بازار این اینسترومنت به دلیل اندازه، غیرعملی بودن و قیمت آن محدود بود. این شرکت دچار بدهی زیادی شد و تنها یک سال از فعالیتش برایش سودآور بوده است.

از سال 1971 تا 1977 میلادی: Moog Musonics، Moog Music Ins.، تغییرات مدیریتی و فشار مالی

در نوامبر 1971، شرکت رقیب muSonics شرکت R. A. Moog را به ویلیامزویل، نیویورک منتقل کرد. یک کارخانه قدیمی در انتهای شمالی خیابان آکادمی خریداری شد. این شرکت به Moog Musonics تغییر نام داد و سپس با اسم Moog Music مطرح شد. در سال 1972 دیوید کوورینگ به عنوان معاون بازاریابی به شرکت محلق شد و شبکه‌ای از فروشگاه‌های خرید فروش را در سراسر ایالات متحده و سپس در سایر کشورها ایجاد کرد. با توجه به موفقیت‌های زیادی که شرکت بخاطر معرفی Minimoog بدست آورده بوده رقابت با ARP Instruments، Oberheim Electronics و Electronic Music Studios شرکت موگ را درگیر بدهی های زیادی کرد تا جایی که شرکت موگ در سال 1973 به صنایع نورلین فروخته شد. در این مرحله، شرکت‌های رقیب مانند ARP Instruments سینتی سایزرهای مونوفونیک و پلی فونیک تولید می‌کردند که به سرعت از نظر محبوبیت از موگ پیشی گرفتند. تا سال 1975، ARP 40 در صدی از سهم بازار سینتی سایزر را در اختیار داشت. در سال 1977، رابرت موگ قرارداد خود را با نورلین منقضی کرد و شرکت Big Briar را تاسیس کرد.

از سال 1978 تا 1987 میلادی: ساخت قرارداد، سنتز دیجیتال و ورشکستگی

تا سال 1978، شرکت Moog Music بعد از موفقیت MiniMoog تعدادی محصول از قبیل Multimoog، Micromoog، Vocoder و Polymoog و یک سری از پدال‌های باس Taurus را منتشر کرد. با وجود هنرمندان متعددی که از این محصولات استفاده کردند، هیچ کدام از این سینت سایزرها هرگز به موفقیت مشابهی دست پیدا نکردند. مشکلات این شرکت با رقابت تولیدکنندگان ژاپنی مانند رولند، کورگ و یاماها که در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 سینت سایزرهای آنالوگ با توانایی مشابه اما با قیمت پایین‌تر تولید می‌کردند، بیشتر شد. در سال 1981 سینتز دیجیتال در حال تبدیل شدن به یک جایگزین مناسب برای سینتی سایزرهای آنالوگ بود. در سال 1983، معرفی رابط MIDI به رقیب یاماها اجازه داد تا اولین سینتی سایزر دیجیتال موفق تجاری جهان، DX7 را منتشر کند. Moog Music تلاش کرد به تولید سینتی سایزرهای دیجیتال بپردازد، اما در سال 1987 اعلام ورشکستگی کرد.

از سال 2000 تا 2005 میلادی: جنگ حقوقی، بازگشت به رابرت موگ و احیای آنالوگ

از آنجایی که سینتی سایزرهای دیجیتال به سرعت در همه جا حاضر شدند، در دهه 1990 نوستالوژی برای صدای آنالوگ نمادین سینتی سایزرهای موگ و Minimoog افزایش یافت و نوازندگانی چون دیوید فوستر همچنان دارند از این محصولات استفاده می‌کنند. در سال 1994، علامت تجاری Moog Music منقضی شد و دون مارتین آن را خرید. دعوای حقوقی در سال 2000 بر سر مالکیت این نام شروع و در سال 2002 به رابرت موگ بازگردانده شد. Moog Music به اشویل، کارولینای شمالی نقل مکان کرد و به توسعه محصولات خود تحت شرکت سابق رابرت موگ Big Briar، مانند پدال‌های MoorgerFooger و ترمین‌ها، و همچنین معرفی محصولات جدید متعدد مانند Minimoog Voyager، Little Phatty، Sub 37 و Mother 32 که برخی از آنها امروزه تولید و به فروش می‌رسند، مشغول شد. این شرکت تا حدی به دلیل احیای آنالوگ شاهد رشد مالی و افزایش علاقه بوده است، که با معرفی بسیاری از سینتی سایزرهای آنالوگ جدید که توسط شرکت هایی چون Moog، Korg، Artuia، و Dave Smith Instruments منتشر شده است، گواه آن است که به پیشرفت خود ادامه داده تا به آن دست یابد و در سال 2010 در نقطه اوج خود بوده است.

از سال 2005 تا کنون: درگذشت رابرت موگ و انتقال به مالکیت کارمندی

پس از فوت رابرت موگ در سال 2005 به دلیل عوارض ناشی از سرطان مغز، همکارش مایکل آدامز مدیریت شرکت را برعهده گرفت. این شرکت از آن زمان تا حد زیادی تحت مالکیت کارکنان قرار گرفت و 62 کارمند آن در سال 2015 میلادی 49% از سهام شرکت را در اختیار داشتند. این شرکت در سال‌های اخیر شاهد یک انگیزه قوی برای معرفی محصولات جدید جهت تامین نیاز بازار امروزی بوده است و همچنین نسخه‌های محدودی از سینتی سایزرهای تاریخی موگ را تولید کرده است و همچنین دسترسی به سینتی سایزرهای Eurorack با اینسترومنت‌هایی چون سینت سایزرهای نیمه ماژولار، Mother-32، DFAM، Grandmother، Matriach و Subharmonicon در حال ظهور را تولید کرده است. در تاریخ یکم و ژوئن 2022، کارمندان، به عنوان Moog Workers Unite، یک حرکت اتحادیه به IBEW راه‌اندازی کردند. در ژوئن 2023 میلادی inMusic شرکت Moog Music را خرید. از سال 2011 تا 2024، موگ سینتی سایزرهای خود را در فروشگاه Moog به فروش می‌رساند.

در حال نمایش 4 نتیجهمرتب‌سازی بر اساس میانگین امتیاز

مشاهده فیلترها